My little place

Byliście kiedykolwiek ciekawi jak właściwie mieszkam? Jako że już za tydzień przeprowadzam się z Włoch do Hiszpanii, na blogu pojawi się kilka luźnych sentymentalnych postów. Mimo że w Pescarze często czułam się samotna a Włosi czasem denerwowali mnie swoim sposobem bycia, to mimo wszystko zawsze to będzie moja pierwsza baza, miejsce w którym stawiałam swoje pierwsze kroki jako stewardessa, poznałam ludzi od których wiele się nauczyłam i zawsze pozostanie we mnie sentyment.

No dobra, zaczynamy od miejsca w którym chyba najwięcej czasu czyli mojego lokum :-)

 Pokój jest dosyć mały i na początku chciałam go usilnie zmienić bo nie przypadł mi do gustu ale fakty że nie znam włoskiego i to że jest 5 minut drogi (piechotą) od lotniska zadecydowały że zostałam, no i z czasem polubiłam. Pokój ma małe okno co było nieco uciążliwe latem kiedy temperatury sięgały sufitu ;-) Ale mimo wszystko po czasie stał się dosyć przytulny. No i łatwo robi się bałagan. Sam się robi :-)

 Jest też okno w suficie, uwielbiam je gdy pada deszcz, czuje się wtedy jak w namiocie.

Mam też swój stojak na ubrania który sama zmajstrowałam.

Widok z okna.

 Czerwona salono-kuchnia.

Łaziena, w zasadzie są dwie i jest to bardzo wygodne jako że wynajmuję to mieszkanie z dwoma innymi stewardessami.

Widok z balkonu, jak się dobrze przyjrzeć to widać (daleko) góry. Uwielbiam tu przesiadywać lub się opalać niestety nie mam do niego dostępu z własnego pokoju.

Dziedziniec, koniec końcem cieszę się że tu zostałam bo nawet wracając późną nocą z pracy
czuję się bezpiecznie w tej okolicy.

No i moi mali przyjaciele. Już mnie rozpoznają. Nie wiem czy wspominałam ale uwielbiam koty :-)

Mam też garść zdjęć z Pescary, które opublikuję w jednym z następnych postów. A póki co zaczynam pakować walizki (to wyzwanie) i odliczać dni! Przeprowadzam się już czwarty raz w tym roku, mam nadzieję że ostatni póki co :-)